วันนี้มีนัดไปเล่นโบลิ่ง วันเกิดปุ๋มอีกแล้ว แต่ว่า มันยังเหลือเวลาอีกตั้งนานเพราะนัดไว้ที่ ทองหล่อตอนทุ่มนึงโน่น ตอนนี้ก็เลยนัดพี่พรรณมาดูหนังที่ เมเจอร์เอกมัยดีกว่า ระหว่างรอ ก็เดินไปดูที่บอร์ดว่ามีหนังอะไรดูมั่ง มีหลายเรื่องเลยแต่พี่พรรณไม่ชอบหนังแหวะๆ เละ ๆ เลยเหลือแค่เรื่องอาข่าเรื่องเดียว ก็ดีเหมือนกัน เพราะท่าทางหนงจะออกเร็ว ดูๆซะ เดี๋ยวออกแล้วจะไม่ได้ดู 5555
รับจ้างเป็นแบบถ่ายรูปกับนักท่องเที่ยวไง ทีนี้บนเขาก็มีสถานีโทรทัศน์ชุมชนขึ้นไปตั้ง แรกๆคนชาวเขาเห่อก็ดูกันใหย๋ เรทติ้งขึ้นพรวดๆ ต่อมามุขหมด วเขาก็ขี้เกียจดูหน้าตัวเองออกทีวีทุกวัน เลยต้องหามุขใหม่ ยัยหม่จูของเราตอนนี้กลับมาอยู่เขาเหมือนเดิมแล้วด้วยความบ้ากล้องอยากออกทีวี ตอนนี้แหละ เลยขนเอารูปถ่ายเก่าๆของคนในหมู่บ้านออกมาโชว์ พร้อมบรรยายไปน้ำตาก็ไหลไป ตอนแรกเราดูเราก็นึกว่าระบบเสียงที่นี่ดีจังวุ้ย เสียงร้องไห้ทำไมมันเซ็นเซอราวขนาดนี้ ที่ไหนได้ พี่พรรณที่นั่งข้างๆ ร้องห่มร้องหายประหนึ่งว่า หมี่จูเป็นลูกในไส้ สงสาร ( จริงๆ เราเองก็แอบมีน้ำตาไหลหน่อยนึงเหมือนกันแหละสารภาพเลย แต่เห็นคนข้างๆร้อง
แล้ว ร้องไม่ออก เพราะพี่แก ฟูมฟายสุดชีวิต ยอมแพ้ดีกว่า)
แทนที่มันจะกระตุ้นต่อมน้ำตา เป็นระยะๆ มันก็เลยค้างไปรวมกันตอนจบเสียดายตรงนี้แหละ เอาเป็นว่า ให้คะแนนความน่ารักก็แล้วกัน เอาไป 7.5 นะตัวเอง
หมี่จู (ฟูอาน่า ฮิโรยาม่า) เด็กหญิงชาวเขาเผ่าอาข่า ทุกคนในหมู่บ้านรู้ซึ้งถึงความแสบซน รวมไปถึงวีรกรรมสุดป่วนของเธอเป็นอย่างดี จนทำให้พ่อกับแม่ต้องส่งหมี่จูไปอยู่กับน้าที่พื้นราบ ที่นั่นเปรียบเสมือนโลกใบใหม่ที่หมี่จูไม่เคยรู้จักมาก่อน หมี่จูสนุกไปกับงานพิเศษคือการรับจ้างถ่ายรูปกับนักท่องเที่ยว รูปถ่ายแต่ละใบกำลังบอกเล่าเรื่องราวบางอย่างกับหมี่จู ทำให้เธอคิดที่
จะเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างจากโลกใบเดิมที่เธอเคยอยู่
นอกทีวี แต่คราวนี้กลับไม่ใช่เรื่องซุกซนอีกต่อไป มันกลับกลายเป็นเรื่องซาบซึ้งที่ทุกคนในหมู่บ้านสามารถซึมซับได้ด้วยความ เข้าใจโดยมีรายการบ้านนอกทีวีเป็นสื่อกลาง ความพยายามและความตั้งใจของเด็กผู้หญิงธรรมดาคนนี้ กำลังจะทำให้ดินแดนแห่งนี้เปลี่ยนไปตลอดกาล......jpg)
Labels: Drama, Thai Movie