เรามาดูหนังเรื่องนี้ต่อจากเรื่องที่แล้ว แทบจะไม่มีเวลาพักเลย อ้อ มีหน่อยนึง 15 นาที เราก็เลยพาน้องปุ๋มไปเข้าห้องน้ำที่ พารากอน หลังจากที่เราสองคนลงความเห็นแล้วว่าเป็นวิธีที่ประหยัดและ ดีที่สุด 5555
หลังจากทำธุระปะปังเสร็จเรียบร้อย เราก็มาประจำที่ในโรงหนังเลย คราวนี้ เราย้ายมานั่งปีกขวา เพื่อให้สายตาได้บริหารให้สมดุลทั้งสองด้าน 555 หนังเริ่มต้น พูดถึงองคการอะไรซักอย่างที่ฉีดยาให้เด็กก่อนประถมเพื่อให้ยานี้ออกฤทธิ์ทำให้คนถูกฉีดตายตอนอายุประมาณ 25 ปี แต่ไม่ใช่ทุกคนที่ถูกฉีดจะตายหมดนะ คือ พันคนตายคนนึง ( อ่านเนื้อเรื่องข้างล่างแล้วจะเข้าใจดีขึ้น ) หนังพูดถึง ครอบครัวของเหยื่อยาฉีดที่ว่า ต่างก็ร้องห่มร้องไห้ไม่อยากให้ลูกหลานของตัวเองตาย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะรัฐบาลออกเป็นกฎหมายว่าตายเพื่อชาติ คนตายก็ได้รับเกียรติสูงส่ง แต่ใครเล่าจะอยากตาย ?
พระเอกของเรา แสดงบทนิดเดียว มีหน้าที่แค่เอาจดหมายไปส่งที่บ้านของคนที่กำลังจะตาย โดยคนที่จะตายจะมีเวลา 24 ชั่วโมงในการเตรียมตัวตาย อยากกินอะไร อยากทำอะไรก็ได้ทุกอย่าง มีครอบครัวของคนที่อยากเป็นนักร้อง ได้ออกอัลบัมชุดเดียวก็ตายซะแล้ว ตายคาเวทีซะด้วย ร้องเพลงจบก็ตายเลย คนนี้น่าสงสารแต่ดูแล้วไม่ซึ้งเท่าคู่พี่น้องอีกคู่นึง น้องตาบอดพี่เลี้ยงน้องอยู่กันสองคนบนโลก พ่อแม่ตายหมดแล้ว ตาพี่ก็ดีโคตร ซื้อบ้านให้น้องอยู่หวังจะอยู่กันพี่น้อง แต่ดันได้รับจดหมายสั่งตาย ก่อนตายพี่ก็เลยอยากบริจาคตาเพื่อให้น้องได้ผ่าตัดจะได้มองเห็น ยัยน้องก็ดันรู้ทัน ไม่อยากหายตาบอด เพราะว่า ถ้าพี่ตายไปก็ไม่รู้ว่าจะมีตาไว้ทำอะไร โอยคู่นี้ดูแล้วซึ้งน่าสงสารเป็นที่สุด สุดท้ายน้องก็ได้ผ่าตัดจนตาหาย แต่ก็น่าสงสาร เพราะพอตาหายแล้วก็ต้องอยู่คนเดียวต่อไป เฮ้อ อ้อ แล้วไหนจะคู่แม่ลูก ที่แม่เป็นว่าที่ สส หาเสียงจนลืมให้ความรักแก่ลูก สุดท้ายลูกได้จดหมาย ก่อนตายนึกไม่ถึงว่าสิ่งที่อยากทำที่สุดคือ ฆ่าแม่ตัวเอง เพราะเก็บกดตั้งแต่เด็กที่แม่บังคับโน่นนี่ทุกอย่าง
สรุป เราชอบนะ เนื้อเรื่องแปลกดี ดูดูไป ไม่เห็นว่า การรู้วันตายล่วงหน้าจะดีตรงไหน ดูแล้วเศร้าทุกคู่ เราว่าเรื่องนี้ถ้าเอามาสร้างเป็นหนังทีวี เราคงติดงอมแงม เพราะว่า มันสามารถเอามาสร้างได้หลากหลายแง่มุมมากๆ เกี่ยวกับ ประโยชน์และโทษของการรู้วันตายล่วงหน้าเนี่ย แค่คิดก็สนุกแล้ว แต่ชีพเอาจดหมายไปส่งแบบนี้ จ้างให้เท่าไหร่เราก็ไม่เอา งานอะไรก็ไม่รู้เอาข่าวตายไปบอกชาวบ้าน ทำใจไม่ได้จริงๆ แต่บทพระเอก มีบทพูดแค่ไม่กี่คำจริงๆนะ นี่จดหมายสั่งตายครับ อะไรประมาณนี้แหละ ดูเรื่องนี้แล้วเราได้ความคิดอะไรดีดี ขึ้นอีกเยอะเลย เราให้ 8.2 นะ
เนื้อเรื่องย่อ : อิคิงามิ สาส์นสั่งตายใน ดินแดน แห่งใดแห่งหนึ่ง ที่มีความคล้ายคลึงทั้งในด้านประวัติศาสตร์และสภาพแวดล้อมเหมือนญี่ปุ่นเป็น อย่างมากดินแดนแห่งนี้กลับคืนสู่ความรุ่งเรืองอีกครั้งหลังพ่ายแพ้ในสงคราม ความรุ่งเรืองนี้เกิดจาก กฎหมายเฉพาะฉบับหนึ่ง นั่นคือ เสาหลักแห่งรัฐ กฎหมายฉบับนี้เรียกว่า ‘กฎหมายพิเศษเพื่อธำรงไว้ซึ่งความมั่นคงของชาติ’เนื้อหลักใจความของกฎหมายกล่าวว่า เด็กทุกคน จะต้องถูกฉีดวัคซีนชนิดหนึ่งตั้งแต่ก่อนที่จะเริ่มเรียนชั้นประถม และหนึ่งในพันคนจะได้รับยาที่มี ‘นาโนแค็ปซูล’ บรรจุอยู่ ซึ่งก่อนที่พวกเขาจะอายุครบ 25 ปีเต็ม นาโนแค็ปซูลนั้นจะแตกออกใกล้ๆ หัวใจและปลิดชีวิตพวกเขา มีเพียง ‘รัฐ’ เท่านั้นที่รู้ว่าใครที่เป็นผู้ได้รับนาโนแค็ปซูลนี้บ้าง ในแต่ละวันที่ผ่านพ้นไป เด็กๆ จะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีและจริงใจด้วยความพยายามอย่างยิ่งยวด เพราะตระหนักดีว่าความตายจะมาถึงเด็กเหล่านี้ในอีกไม่ช้า เป็นที่รู้กันอย่างเป็นทางการว่าพวกเขาคือเหยื่อสังเวย พวกเขาคือผู้ที่มอบความมั่นคงแก่รัฐ โดย 24 ชั่วโมงก่อนที่นาโนแค็ปซูลจะนำความตายมาสู่เจ้าของร่างนั้น เจ้าหน้าที่ของกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการสังคมจะส่งจดหมายมาเพื่อประกาศ ให้ทราบถึงความตายที่กำลังจะมาถึงบุคคลนั้นๆ นั่นก็คือสาส์นสั่งตาย ‘อิคิงามิ’ นี่เอง ( เหตุผลที่อกกฎหมายฉบับนี้ ในหนังบอกว่า เพื่อที่คนในสังคม จะได้ตระหนักถึงความสวยงามของชีวิตในขณะที่ยังมีลมหายใจอยู่ว่า สวยงามเพียงใด คนที่ระวังตัวเรื่องความตาย จะได้ไม่กล้าทำความชั่ว )
Synopsis : Ikigami as a place, somewhere, that bears a strong resemblance in history and environment to Japan. Its return to prosperity after defeat in war is due to a certain law, a pillar of the state. This is the Special Law for the Maintenance of National Prosperity. Every single child will be injected the nano-capsule into their body and then before the age of them at 25 year old this nano-capsule will activate itself and poison the body to death . 24 hours before this nano-capsule is to bring about death, an official of the Ministry of Health and Welfare brings a letter announcing impending death, an ikigami. Those who receive this ikigami letter have 24 hours of absolute freedom to do anything and everything they want. Kengo Fujimoto has made his way through university and taken a job with the Ministry. His work now is delivering these ikigami letters.