ตั้งใจไว้หลายวันแล้วว่า วันนี้จะไปดูหนังที่ House ให้ได้หลังจากที่ไม่ได้ไปดูมาตั้งนานนม ก้เลยมีหนังให้อัพเดทตั้งสามเรื่องแน่ะ มี The Fox and the Child เรื่องนึงละ Nina’s Heavenly delight แล้วก็ Sands Chronicle ซึ่งเรื่องหลังนี่ เข้าโรงมาได้เกือบเดือนแล้วล่ะ จนป่านนี้ยังไม่ออก แสดงว่าต้องมีอะไรดีแน่ๆเลย
เราตีตั๋วดูเรื่อง The Fox and The Child ก่อนเลย เพราะว่า มีรอบบ่ายสอง พอจบแล้วเราจะได้ดูเรื่องอื่นได้ครบทั้งสามเรื่องเลยไง เป็นไง วางแผนการดูหนังไว้เป็นระบบดีมั๊ยล่ะ 5555
เชิ่อมั๊ย ทั้งโรงมีสามคน เราเคยถามน้องขายตั๋วนะว่า นี่ถ้าพี่ซื้อตั๋วไปแล้วมีคนดูแค่นิดเดียวทำไง น้องพูดหน้าตาเฉยเลยว่า อ๋อ คนเดียวก็ฉายค่า เราก็เลยคิดในใจ เออ ดีเว๊ย แสดงว่า ซื้อตั๋วแล้วต้องได้ดูแน่ๆ ไม่เหมือนกับโรงดังๆบางโรงที่คืนเงินให้ลูกค้า อ้าวแล้วม่คืนค่ารถให้ด้วยล่ะ อุตส่าห์ถ่อสังขารมาดู เราว่า แบบนี้แหละถูกต้องที่สุด ในแง่ของการให้บริการ ในเมื่อคุณมีรอบนี้แล้ว เมื่อมีคนดูคุณก็ควรจะฉาย ไม่งั้นคุณก็งดไปซะเลยก็สิ้นเรื่อง ดีกว่า ให้ลูกค้าซื้อตั๋วไปแล้วมาเสียอารมณ์ทีหลัง
หลังเปิดภาพขึ้นมาได้อย่างสวยสดงดงาม ตระการตาจริงๆ เป็นภาพป่าในยุโรปในหน้าร้อน มีสีสัน เราดูไปเราก็อดจินตนาการไปไม่ได้ว่าได้เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์จริงๆเพราะป่าเขาลำเนาไพรในเรื่องมันชวนให้คิดไปอย่างนั้นจริงๆนะ สีเขียวเป็นเขียว ส้มเป็นส้มเลย
โชคดี ที่เราเป็นแฟนหนังฝรั่งเศสมาก่อน เราเลยรู้ว่า หนังของประเทศนี้ ทำได้อารมณ์มากๆทั้งเนื้อเรื่องและภาพที่ปรากฎต่อสายตา จะว่าไป หนังฝรั่งเศสเป็ฯหนังที่เราชอบที่สุด เพราะเนื้อเรื่องที่ไม่เหมือนใคร แล้วก็มุมกล้องด้วย ชอบไปทุกอย่างเลย ยกเว้นภาษาพูดที่เราฟังไม่รู้เรื่อง วี๊วี๊ วู๊วู๊ ตองๆ อะไรก็ไม่รู้
เด็กในเรื่องเป็นเด็กผู้หญิง กระเต็มหน้าเลย แต่ยิ้มที โลกสดใสขึ้นมาเป็นกองสองกอง น่ารักจริงๆ ในเรื่องแทบไม่ได้ยินเสียงเด็กเลย เพราะว่าเป็นเสียงผู้ใหญ่ที่เล่าเรื่องราวตอนเป็นเด็กให้คนดูฟัง ว่า เธอชอบสุนัขจิ้งจอกได้ยังไง แล้วก็เล่าถึงวีรกรรมที่ได้เจอในวัยเด็กกับสุนัขจิ้งจอกตัวนั้น
คนสร้างพยายามทำให้เป็นสารคดีกึ่งนิยาย ซึ่งทำได้โคตรสนุก มีลุ้นด้วย เราไม่เคยนึกไม่เคยฝันมาก่อนเลยว่าจะมีคนทำหนังสารคดีได้สนุกอย่างนี้มาก่อน ประทับใจทุกฉาก ไม่รู้ว่า ภาพแบบนี้เค้าไปถ่ายมาได้ยังไง อย่างฉากตอนที่แมวป่าวิ่งไล่สุนัขจิ้งจอก แล้วคนถ่ายถ่ายได้ทั้งมุมก้มมุมเงย มุมใกล้ ในฌโพรงดิน คือเราสงสัยว่า รู้ได้ไงว่ามันจะวิ่งไปตรงโพรงนั้น ในมุมนั้นพอดี ภาพมันถึงได้เหมือนกับใช้คนแสดง ( ขอย้ำว่า อย่างกับใช้คนแสดงเพราะว่า สั่งได้ไงว่าจะให้ทำท่าอะไรยังไง ) เหลือเชื่อสุดๆ แต่ดูก็รู้ว่า ไม่ใช่สัตว์เลี้ยวแหงๆ อ้าว ก็ใครมันจะไปฝึกสุนัขจิ้งจอกได้ล่ะ
พูดง่ายๆ คนสร้สง เก่งโคตรๆ ต้องมีคตวามอดทนสูงมาก เด็กที่แสดงก็เล่นดีมากๆ ดูธรรมชาติมากซะจนเราไม่นึกว่าเป็นเรื่องที่สร้างขึ้นนะ เหมือนกับดูเรื่องจริงอยู่เลย เพลงประกอบ ก็ใส่ได้อย่างลงตัว ตอนตื่นเต้นก็ใช้เพลงนึง ตอนเศร้าก็อีกเพลง ไม่รู้จะพูดยังไงคือมันดูแล้วมันอินมากๆ ไม่เหมือนหนังของบางประเทศที่จุดอ่อนร้ายแรงที่สุด น่าจะอยู่ที่เพลงประกอบนี่แหละ ที่ส่วนใหญ่ยังห่วยอยู่มากๆ คงไม่ต้องให้บอกนะว่าประเทศไหน
หนังดูสนุกมากมีแอบเศร้าตอนใกล้จบด้วย ที่เราชอบหนังฝรั่งเศสอย่างหนึ่งก็คือ เราได้อะไรทุกครั้งจากการดูหนังฝรั่งเศสอย่างเรื่องนี้ ก็พยายามสอนเรื่องการยอมรับธรรมชาติของสัตว์ ว่า สัตว์แต่ละชนิดต่างก็มีธรรมชาตืที่แตกต่างกัน ถ้าเรายอมรับจุดนี้ได้ เราก็เรียนรู้ที่จะรักเพื่อนสัตว์โลกทุกชนิดได้โดยไม่ต้องการครอบครองมัน
สรุป หนังดี เนื้อเรนื่องสนุก ตัวแสดงน่ารักทั้งคนและสัตว์ ได้คติ เราว่าถ้ามีหนังเกี่ยวกับคน และ สัตว์ซักเรื่องที่ดีดี เรื่องนี้น่าจะอยู่ในอันดับต้นๆเลยนะ เสียอย่างเดียว หนังสั้นไปนิด เผลอแป๊บเดียวจบซะล่ะ ไม่ต้องสงสัยเลยว่า เรื่องนี้เราต้องหาซือ้ ดีวีดี มาเก็บไว้ให้ได้ เราให้ 9.3 นะเรื่องนี้ ชอบมั่กๆ
เนื้อเรื่องย่อ จาก : http://movie.mthai.com/
ยังจำภาพยนตร์สารคดีสุดน่ารักเรื่อง March of the Penguins (2005) ที่เล่าชีวิตจริงผ่านจอของเหล่านกเพนกวินจักรพรรดิได้อย่างโรแมนติก น่ารัก และแสนจะดราม่า จนกลายเป็นหนังสารคดีขวัญใจใครต่อใคร คว้ารางวัลมากมายรวมทั้งรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์สารคดียอดเยี่ยมอีกด้วย ตอนนี้ผู้กำกับ ลุก ฌาคเกต์ มีงานใหม่มาให้เราชมแล้ว เขาฉีกแนวออกไปนิดหน่อยแต่เชื่อว่าอารมณ์ของหนังยังละมุนละไมเหมือนเดิม กับหนังที่ชื่อว่า The Fox and The Child
The Fox and The Child เป็นหนังที่แหวกกฏเกณฑ์หนังทั่วไปอย่างนิ่มๆ ด้วยการเอาหนังนิทานผจญภัยที่เหมาะจะเอาไว้เปิดให้เด็กๆ ชม มาผสมกับการใช้ภาพอันสวยงามในแบบสารคดีชั้นเยี่ยม หนังจับเรื่องราวการผจญภัยของสาวน้อยคนหนึ่งที่ติดตามหมาจิ้งจอกสุดน่ารักเข้าไปในป่าใหญ่ และใช้เสียงบรรยายเรื่องโดย เคท วินสเลต เหมือนเป็นเรื่องเล่าจากความทรงจำอันงดงามในวัยเยาว์ของหญิงสาวคนหนึ่ง
ผู้กำกับ ลุก ฌาคเกต์ บอกว่าเขาได้แรงบันดาลใจในการเขียนบทภาพยนตร์เรื่องนี้จากประสบการณ์การเผชิญหน้าสัตว์ป่าที่ทั้งสวยงามและลึกลับอย่างสุนัขจิ้งจอก เมื่อตอนที่เขาอายุ 10 ขวบ ความรู้สึกในครั้งนั้นเขายังจดจำมันไม่ลืมเลือน เขายังเล่าเพิ่มเติมให้เราฟังอีกนิดด้วยว่า หนังเรื่องนี้จะให้อารมณ์เหมือนการได้อ่านวรรณกรรมเยาวชนสุดคลาสสิกจากฝรั่งเศสเรื่อง เจ้าชายน้อย ประมาณนั้นเลยทีเดียว
Synopsis from : www.houserama.com
A young girl of about 10 years lives in a solitary peasant's house on the edge of the jurassic mountains in the East of France. One day in autumn, when she is on her way to school through the forest, she observes a hunting fox. Of course, the fox flees from her, but the girl feels a strong desire to meet the fox again. During the following months, she spends most of her free time in the forests, exploring the nature, observing many different animals, but above all searching for the fox. Yet, she never sees the fox again before winter comes. During the winter, already knowing how to distinguish the tracks various animals leave in the snow, she follows fox's traces far across the fields, through woods and thickets. Still, she does not find the fox, but instead, she is terrified by the howling of wolves close by. In panic, she tries to run home, but seriously hurts her ankle during her flight.
The film does not explain how she manages to get back home at all; maybe, she manages to walk despite her injury, maybe her parents miss her, search for her and carry her back. In any case, the healing of her injured leg takes all the rest of the winter. She cannot leave the house any more, but spends lots of time reading books about the wild animals of the woods, above all about foxes. During springtime, the girl resumes her roaming in the woods. She already knows how to identify fox's kennels. Finding many of them, she finds some empty, some blocked by people who consider foxes harmful animals that should be hunted down and killed.
But she also finds a kennel that's obviously inhabited. Sitting down behind the bushes some dozens of meters away from the kennel, she patiently waits for the fox to come out or to come home. But the fox, having cast its young, is particularly shy and wary, not showing itself when the girl is near. In fact, it is so disquieted that it starts removing its young to a different hole in order to hide them from the spying human. By chance, just when the fox carries one of its young out of the kennel, the girl returns and sees it leaving. The girl understands that the fox is extremely frightened, so she decides not to try to find the new hiding. On the other hand, she guesses that the new hole must be close, so she watches the scene from a larger distance: From the branches of an old beech near the edge of the forest.
And indeed, after many fruitless and uneventful watches, the fox finally shows itself. During the following weeks, the girl is gradually taming the fox: At first, the intervals at which the girl sees the fox decrease, but the fox is always staying far away from the girl and flees as soon as they become aware of each other. When the girl starts to put pieces of bacon in a line leading to her tree, the fox starts coming closer. After many weeks, the fox still flees from the girl, but allows her to follow at a distance: They start roaming the fields and woods together in this peculiar manner. The girl, from her perspective, gets the impression that the fox is showing her around the forest - in any case, she comes to know many new places and things in the forest that she wasn't aware of before.
Again, many weeks pass before the fox starts taking meat from the girl's hand and still longer before it allows her to touch it, but finally, the fox enjoys being fondled like a dog. It even leads the girl to its kennel where she meets the young foxes, too. During the summer, while following the fox, the girl lives through many adventures: jumping across a mountain creek in a deep and narrow ravine, nearly getting lost in a karst cave, passing a night in the forest, utterly scared by the sounds of the night in the forest and by several pairs of eyes glowing at her out of the dark, protecting one of the young foxes from a hunting bird of prey, meating a brown bear, finally saving her fox from a hunting pride of wolves, scaring the wolves away by jumping and shouting on the top of her voice.
After all these adventures and after becoming accustomed to the fox behaving as a tame animal, the girl starts playing children's role games while the fox is around: giving the fox a name, talking to it, imagining a house in the middle of the wood, lighting a fire "on the hearth", treating the fox as "her dog", giving it a necklace and a leash. Finally, she leads the fox to the house where she lives, and even though it is very frightened, it follows her up the stairs into her chamber. She tries to play with "her" fox as people would at times play with a dog: for example, hiding under the bed and the table and chasing each other around the room, nearly starting a tussle on the floor. But it turns out the the fox cannot stand the closed room: It starts jumping along the walls and across the furniture trying to escape, throwing toys off the shelves, breaking dishes and vases, getting more and more agitated, finally jumping in panic out through the closed window, breaking the glass. The girl finds it in the court, covered with blood and having lost conscience.
Strangely enough, even though the girl is obviously used to keeping pets and farm animals, the thought of searching help from a veterinarian doesn't occur to her. Perhaps she has still kept the fox as a secret she didn't tell even her parents about; perhaps the next veterinarian is living so far away that she has no hope to carry the fox that far; perhaps she thinks that no man would tend a fox, often having seen hunters catching, shooting, even poisoning foxes. Anyway, she carries the fox back to its kennel, rather mourning for it than tending it, not even removing the necklace before the young foxes start tearing at the cloth. In fact, it's rather the young foxes tending their mother, licking its wounds. The girl is deeply shocked and ashamed and utterly helpless. When she sees that the fox still lives, not knowing whether it will indeed survive, she finally walks away. During the following days, she often returns to the places where the two liked to meet, but never again she approaches the kennel. The girl feels that her friendship with the fox can never again be exactly as it was before. In a way, she has betrayed their friendship. All the same, that autumn and during part of the winter, the two sometimes meet in the wild, the girl now treating the fox with tender but restrained respect. During the winter, the girl loses track of the fox, never seing it again.
A decade later, she explains to her young son the lesson she learnt from that episode: True friendship between human and animal is extremely difficult to attain because the human will inevitably be tempted to domesticate the animal, changing its character and life, longing to own it instead of just watching, liking and meeting it. After the horrible scene in her chamber, the girl decided that the wild animal must always be free to decide what it wants and what it doesn't want to do: "I promised to the fox that it must always be her to choose the game, that never again i would try to force any game upon her - because i could never know whether she would like it."
from imdb.com